-
1 sprawa
sprawa [sprava] fto inna \sprawa das ist eine andere Sache, das ist etwas anderes[to] nie twoja \sprawa das ist nicht deine Sache [ lub Angelegenheit]Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Innenministerium nt\sprawa niecierpiąca zwłoki eine Sache [ lub Angelegenheit], die keinen Aufschub duldet\sprawa cywilna/karna/sądowa Zivil-/Straf-/Gerichtssache fprowadzić czyjąś sprawę [przed sądem] jds Sache [vor Gericht] vertretenpoświęcić się dla sprawy sich +akk für eine Sache opfern6) to \sprawa dwóch dni/tygodni das ist eine Sache von zwei Tagen/Wocheninna \sprawa, że... es ist etwas anderes, wenn...trudna [ lub niełatwa] z nim/nią \sprawa die Sache mit ihm/ihr ist nicht einfach, es ist nicht einfach mit ihm/ihrzajmować się swoimi \sprawami sich +akk um seine Sachen [ lub Angelegenheiten] kümmernbrać sprawę w swoje ręce die Sache in die eigene Hand nehmenporuszyć jakąś sprawę eine Sache ansprechen [ lub anschneiden]przesądzać sprawę über etw +akk entscheidenzdawać sobie sprawę z czegoś sich +akk einer Sache bewusst sein, sich +akk über etw +akk im Klaren sein -
2 spraw|a
f 1. (fakt, wydarzenie) matter- sprawy handlowe/finansowe business/money matters- chodzić koło swoich spraw to mind one’s own business- wtrącać się do spraw małżeńskich to interfere between husband and wife- wywlekać jakieś sprawy to drag things up- mieć ważne sprawy do omówienia to have important matters to discuss- posunąć sprawę naprzód to make progress with things- zapomnieć o sprawie to let the matter drop- ruszyć sprawę z miejsca to get things going- zgłoś tę sprawę na policję pot. report the matter to the police- sprawą zajmuje się policja the police are dealing with the matter- sprawa ucichła nothing more was heard about the matter- sprawa przybrała inny obrót the tide turned- to zupełnie inna sprawa it’s a different kettle of fish- to beznadziejna sprawa it’s a losing battle- sprawa się komplikuje the plot thickens- Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Wewnętrznych the Ministry of Foreign/Internal Affairs2. (rzecz do załatwienia) errand, business- sprawa służbowa a business matter- sprawa niecierpiąca zwłoki a matter of great urgency- mieć kilka spraw do załatwienia to have some errands to do a. to run- wyjechał w ważnych sprawach he’s away on important business- zająć się swoimi sprawami to go about one’s business- uporządkować swoje sprawy to put one’s affairs in order3. książk. (wzniosły cel) cause- w słusznej sprawie for a. in a good cause- dla dobra sprawy all in good cause- przyłączyć się do kogoś dla wspólnej sprawy to make common cause with sb- poświęcić życie dla sprawy to sacrifice one’s life for the cause4. Prawo case, cause- głośna sprawa a cause célèbre- sprawa o ustalenie ojcostwa a paternity suit- sprawa cywilna/kryminalna/rozwodowa a civil/criminal/divorce case- sprawa o morderstwo a murder case- sprawa Kowalskiego the Kowalski case- wygrać sprawę to win one’s case- przegrać sprawę to lose a case- czy sprawa zakończyła się w sądzie? did the case come to court?- sprawa jest zamknięta the case is closed- jego sprawa jutro wchodzi na wokandę his case comes up tomorrow- □ sprawa honorowa matter a. affair of honour■ godny lepszej sprawy worthy of a better cause- sprawa otwarta open question- sprawa sumienia matter of conscience- sprawa życia i śmierci matter of life or a. and death- sprawy sercowe affairs of the heart- gorsza sprawa, że… what makes the matter worse…- i sprawa skończona a. załatwiona and that’s that- inna sprawa, że… on the other hand, …- zobaczmy, jak sprawa stoi let’s see where we stand, let’s see where matters stand- na dobrą sprawę to all intents and purposes- pokpić sprawę to botch the job, to make a hash of it- poruszyć a. podnieść jakąś sprawę to raise a matter- przesądzać sprawę to put a lid on it, to sort it out- przybić a. ubić sprawę to settle the matter once and for all- śliska sprawa hot potato- śmierdząca sprawa can of worms- to sprawa dwóch, trzech dni/kilku tygodni it’s a matter of two, three days/of a few weeks- to moja/twoja sprawa it’s my/your business- trudna a. niełatwa z nim/nią sprawa he/she is a difficult person- wziąć sprawę w swoje (własne) ręce to take the matter into one’s own hands- zdawać sobie sprawę, że… to realize that…- zdawał sobie sprawę z ryzyka, jakie podjął he realized how risky his decision wasThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spraw|a
-
3 skończyć
(-ę, -ysz); vb; od kończyć* * *pf.(= zakończyć, ukończyć) end, finish; skończyć pracę finish work; skończyć studia complete one's studies, finish one's studies; graduate from university l. college l. polytechnic; skończyć szkołę graduate from school; skończyć w więzieniu end up in prison; skończyć z piciem give up drinking; skończyć z kimś (= zerwać z kimś) be through with sb; (= zabić kogoś) pot. do sb in, do away with sb; skończyć ze sobą put an end to one's life, put an end to o.s.; źle skończyć pot. come to a sticky end l. bad end; kłótnia skończyła się łzami the argument ended in tears; począwszy od..., skończywszy na... from... down to...; w tym roku skończyłem 35 lat I turned 35 this year; sprawa skończona! it's over!, that's the end!; skończyłaś już? are you through yet?pf.1. (= dobiec do końca) end, finish; skończyć się niepowodzeniem end in failure; jej cierpliwość się skończyła her patience has given out; jego małżeństwo skończyło się na niczym his marriage has come to nothing; wakacje się skończyły holidays are over; wszystko skończyło się tym, że zgodził się na nowy projekt it ended up with his accepting the new project.2. (= wyczerpać się) run out; skończyła nam się pasta do zębów we've run out of toothpaste.3. (o artyście, pisarzu) wear o.s. out, be finished.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skończyć
-
4 rütteln
an der Tür rütteln szarpać drzwiami;fig daran ist nicht zu rütteln sprawa skończona -
5 skończ|yć
pf Ⅰ vt 1. (doprowadzić do końca) to finish- skończyć pracę/sprzątanie/rozmowę to finish work/cleaning/the conversation- skończyłem właśnie czytanie książki I’ve just finished reading my book ⇒ kończyć2. Szkol., Uniw. to finish, to complete [kurs, uniwersytet]- studia skończył rok temu he graduated a year ago- skończyliśmy szkołę 20 czerwca the school year ended on 20 June- szkoły skończyły lekcje wczoraj schools broke up yesterday ⇒ kończyć3. (osiągnąć wiek) skończyć pięćdziesiąt/dwadzieścia lat to be fifty/twenty- w zeszłym tygodniu skończył osiemnaście lat he was eighteen last week ⇒ kończyćⅡ vi 1. pot. (zerwać) to be through pot. (z kimś with sb)- wczoraj definitywnie skończli ze sobą they broke up with each other a. finished with each other yesterday ⇒ kończyć2. (zaprzestać) to be through (z czymś with sth); to have done (z czymś with sth)- skończył z piciem/paleniem/kartami he’s through with drinking/smoking/playing cards ⇒ kończyć3. pot. (zabić) to finish [sb] off pot.; to do [sb] in pot.- skończyli z tym zdrajcą they finished that traitor off4. pot. (trafić) to end up; to wind up pot.- na pewno skończy w więzieniu he will wind up in prison for sure- wiele uciekających z domu nastolatek skończyło na ulicy many teenage runaways ended up on the streets ⇒ skończyć5. pot. (umrzeć) to die- skończył w strasznych bólach he died in agony ⇒ kończyćⅢ skończyć się 1. (przestać trwać) to end- wakacje się skończyły the holidays are over- semestr zimowy skończył się tydzień temu the winter semester ended a week ago- skończyły się jej cierpienia her suffering ended2. (zamknąć się) to end (czymś with sth)- film skończył się happy endem the film had a happy ending- sprawa się na tym nie skończyła this was not the end of the matter- to wszystko skończyło się łzami it all ended in tears3. (ograniczyć się) to be limited- moja znajomość kuchni włoskiej skończyła się na pizzy i spaghetti my knowledge of Italian cuisine was limited to pizza and spaghetti4. (wyczerpać się) [zapasy, paliwo] to run out, to give out- pieniądze mi się skończyły I’ve run out of money- moja cierpliwość się skończyła my patience has run out ⇒ kończyć się5. pot. (wyczerpać się twórczo) to have had it pot., to be washed up pot.- skończył się jako pisarz/kompozytor he’s washed up as a writer/composer ⇒ kończyć się■ skończona sprawa! a. skończona rzecz! a. skończone! that’s that, that’s all there is to it- skończyć ze sobą to take one’s own life- skończyło się na strachu they/I/he got off with nothing worse than a bad fright- skończyło się u niej na strachu she was more frightened than hurt- mam nadzieję, że skończy się tylko na przeziębieniu I hope it doesn’t turn out to be anything worse than a cold- skończy się na tym, że będzie musiała pożyczyć od kogoś pieniądze she’s going to have to borrow money from somebody in the end- skończyć się na niczym to come to nothing, to come to naught- skończyć z dotychczasowym życiem to turn over a new leaf- wszystko dobrze się skończyło everything turned out well- źle skończyć to come to a sticky endThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skończ|yć
См. также в других словарях:
i sprawa skończona — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykrzyknienie o znaczeniu: to już wszystko, to już koniec, mam to z głowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziś załatwiłem ostatnie formalności i sprawa skończona! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. sprawawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbiór okoliczności dotyczących czegoś lub kogoś; coś, co szczególnie interesuje jakąś osobę; zagadnienie, wydarzenie, fakt : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… … Słownik języka polskiego
skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… … Słownik języka polskiego
skończyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kończyć (się) I;{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}i sprawa skończona {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wszystek — + wszystka, wszystko wszystekscy, wszystekstkie, odm. jak przym. «zaimek nieokreślony, który w połączeniu z rzeczownikiem tworzy wyrażenie oznaczające całość zbioru, zespołu, zakres czegoś; cały, całkowity» Wszystek owies zwieziono z pól.… … Słownik języka polskiego
